Λίγες μέρες μείνανε...

Α μάνα μου μάνα μου τζαι λείψαν οι ώρες μου στο Ενγλαντ!!! Α μάνα μου τζαι μανούλα μου.. Ε τωρά? Τι κάμνουμεν τωρά? Παραδίδω την μαστερική σε 2 βδομαδες τζαι μετά περιμένει με το Κοτσινοχώρι μου, η γειτονιά μου, τα μαυρογέριμα τα European Youth Projects που πρέπει επιτέλους να κάμω... Περιμένουμεν με τα μωρά μου, η οικογένεια μου τζαι πολλά άλλα..Τζαι ενώ έχω τα τούτα ούλλα τζαι περιμένουν με νιώθω ότι κάτι εν πάει καλά. Για το μέλλον μου εν αγχώθηκα ποττέ.. Αλλά τωρά με την επιστροφή πρέπει να πάρω μια από τις πιο καθοριστικές αποφάσεις της ζωής μου.

Α. Πάω πίσω τζαι πιάνω την δουλειά που υπολογίζω με τα σημερινά δεδομένα ότι με περιμένει? Ναι αλλά αν πιάσω τη δουλειά εν να είμαι απλά μια δημόσια υπάλληλος για ούλλη μου τη ζωή τζαι ετέλεψεν η ζωή που ξέρω.. 

Β. Πάω πίσω τζαι είμαι άνεργη 

Γ. Πάω πίσω τζαι κάμνω μιαν δουλειά που δεν ξέρω τζαι δεν με ενδιαφέρει να μάθω πλέον. Κανεί. 

Δ. Πάω για δεύτερο μεταπτυχιακό στην Ολλανδία μου τζαι κάμνω τζαι ένα χρόνο τζιαμέ τζαι μετά αν είμαι τυχερή που εν να είμαι χτυπώ τζαι ένα PhD.. Ακου ήντα καλά που ακούετε!!! 1 χρονούι Ολλανδία (ευκαιρία αφού εν έτυχεν να πάω ποττέ!!!) τζαι μετά πίσω στην Αγγλία . Ηβρα τζαι ένα πανεπιστημιούι δαμέ πιο πάνω ήσυχο τζαι ωραίο. Ωσαν την Βόμβα!!

Εν θέλω να ερτω πίσω εν ξέρω γιατί. Εννεν ότι εν αγαπώ τον τόπο μου αντιθέτως. Λατρεύκω τζαι την Κύπρο τζαι το χωρκό μου τζαι εν θα μπορούσα να ζήσω τζαι να αναθρέψω οικογένεια οπουδήποτε αλλού.  Ούτε έχω τζείνο το να φύω γιατί εν έχω μέλλον τζαι 1002 μαλακίες κτλ που λαλούμεν οι νέοι ταχα. Απλά εν νιώθω έτοιμη να επιστρέψω. Εν τζαι εν η επιστροφή όμως το θέμα μου. Αν έρτω πίσω Κύπρο περιμένει με μια άλλη ζωή που εν ξέρω αν μπορώ να την αντέξω.  Η δουλειά μου εμένα εν το διάβασμα. Η έρευνα. Να γράφω τζαι να θκιαβάζω. Εν ξέρω να κάμνω άλλα πράματα ούτε τζαι αγαπώ τίποτε περισσότερο που τούτο. Το να έρτω πίσω πάει να πει τέρμα η έρευνα τέρμα το διάβασμα με ανοιχτούς ορίζοντες. Εν να έβρω μια δουλειά να συμβιβαστώ με όσα έχω είτε να κάμνω ότι μου λαλεί ο μάστρος τζαι να είμαι μια ζωή κλοτσοσκούφι ξένων αφεντάδων τζαι ότι διατάξει το χρήμα ή να πάω δημόσιος υπαλληλάκος μια χαρά τα ωράριά μου κτλ. Εν τζαι εν άσχημα αλλά εν ξέρω εν άλλη η ζωή δακάτω, ανέμελη τζαι εν είμαι έτοιμη να χάσω τούτο που ζω για μια σιουρκά. Για μια δουλειά τζαι ένα αυτοκίνητο τζαι ένα γκόμενο. 

Που την άλλη μπορεί να με φοιτσιάζει το γεγονός ότι ετελέψαν για τα καλά οι σπουδες τζαι πρέπει να έβρω μια δουλειά τζαι γιου νόου ξεκινούν οι ευθύνες και όλα τα κομπλέ. Εν ξέρω αν με επηρεάζει το γεγονός ότι είμαι πόσον χρονών ζω ακόμα με τους γονείς μου (ντααα!!!) ενώ έμαθα να ζω μόνη μου τζαι με τους δικούς μου κανόνες. Που να πάω τωρά σε ένα σπίτι γεμάτο πελλούς που έχει που τότες που έφυα ενεξαναβρεθήκαμεν ούλλοι μαζί να ζήσουμε φυσιολογικά. Ίσως να φταίει που είμαι σαν την καλαμιά στον κάμπο τζαι δύσκολα βρίσκω κάπου να ταιριάζω πραγματικά. Ίσως να φοούμαι να έρτω πίσω γιατί έλειπα καιρό τζαι φοιτσιάζει με η πραγματικότητα που εν να αντικρίσω.Ενα χρόνο δακάτω εν ενοιάστηκα τζαι ιδιαίτερα για το τι συμβαίνει στα πάτρια εδάφη. Εν εκράτησα καν επικοινωνία με άτομα που έπρεπε. Οι περισσότεροι της ηλικίας μου εν παντρεμένοι τζαι όσοι δεν είναι είναι στα προσεχώς τζαι που να κολλήσω με τούτους εν διαφορετικές οι προτεραιότητές μας κτλ...  Τζαι ξέρω με.. όσον αντισυμβατική τζαι να το παίζω είμαι όπως τον χαμολιό. Άμαν με βάλεις στην Κυπριακή πραγματικότητα θα συμβιβαστλω τόσον εύκολα που θα με εκπλήξω.

Τι θέλω? Θέλω να κάμνω την έρευνα μου,  να ζω σε ένα φτηνό δωματιούι με συγκάτοικους που ούλλον τον κόσμο τζαι να γράφω για θέματα που με ενδιαφέρουν τζαι αρέσκουν μου. Να διαβάζω τζαι να αμφισβητώ  όσα εν μου αρέσκουν σε πραγματικές βιβλιοθήκες τζαι όι μια βιβιοθήκη με 5 βιβλίούθκια που τον τζαιρό του άξιουξιου. Όσο τζαι να μου λείπει το αυτοκίνητο μου εν αλλάζω με τίποτα τες βόλτες με τα τρένα . Όσο τζαι να μου λείπει η θάλασσα μου βρίσκω παρηορκά μες τα πάρκα τζαι στες λιμνούες της Αγγλίας. Όσο τζαι να μου λείπει ο ήλιος μου απολαμβάνω τις κρύες, μουντές τζαι μοναδικές υπέροχες μέρες δακάτω(σόου νότ αλλά άτε...). Τζαι εν θέλω να κλειστώ .Αν πάω πίσω εν θα μπορώ όποτε μου καπνίσει να πιάνω αεροπλάνα τζαι να εξαφανίζουμαι. Όι πως εν μακριά το αεροδρόμιο 20 λεπτούθκια δρόμος είναι ως το τσεκ ίν αλλά υποχρεώσεις δουλειά κτλ..

Αρνούμαι ρε να συμβιβαστώ . Αν πάω πίσω Κύπρο εν συμβιβαστώ περιμένει με μια κυπριακή ζωή, ένα κυπριακό πανεπιστήμιο στη Λευκωσία, όι πως έχει τίποτες αλλά εννεν Αγγλία τζαι εν έχει ένα μαστερ της προκοπής στον τομέα μου να έχω κάτι να ασχολούμαι, ένας κυπριακός έρωτας τζαι ένας κυπριακός γάμος. Όί πως τα αποκλείω αλλά όι τωρά. Ενώ δακάτω εν χρειάαζεται να ανησυχώ. Δουλειά, σχολή, διάβασμα, ποτά τζαι ανεμελιά. Εν σαν να τζαι βάλλεις με σε κλουβί τζαι εν το θέλω.. όι ακόμα..