Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

Σε θέλω και...

Είσαι στο αυτοκίνητο. Έτοιμη, βαμμένη, στολισμένη. Σταματάς στο αλτ, τσεκάρεις στο καθρεφτάκι σου το γκλος τζαι το γυαλί, κούκλα, κούκλα....τζαι τραγουδάς πάριο (μεν ρωτάς το γιατί, είπαμεν τα cd μου εν λίγο από όλα...) απέναντι σου σταματά ο πρίγκηπας με συνοδηγό την κοπελιά του. Φλασάρει η ζωή μπροστά σου για κάποιο λόγο. Χαμογελάς, σηκώνεις τα δάκτυλα και χαιρετάς γλυκά για κάποιο λόγο. Σκέφτεσαι πού είναι, πού είσαι, περνούν διάφορες σκέψεις από το μυαλό σου. Πόσοι πέρασαν από πάνω σου και τι άφησαν πίσω σου. Πόσα λάθη έκαμες τζαι γιατί. Δεν υπάρχουν λάθη μόνο εμπειρίες... Μαθήματα ζωής... Αναστενάζεις... Φκάλεις το γυαλί σου το τρέντυ, φοράς το χαμόγελό σου τζαι πιάνεις δουλειά. Οι σκέψεις παγώνουν. 

Είναι 2. Σχόλασες. Ξεκινάς το αυτοκίνητο. Και παίζει το ίδιο τραγούδι. Βυθίζεσαι σε σκέψεις. Πού είμαι. Τι κάνω? Μετά το ανεξάντλητο ανάλωμα σε κορμιά και όχι απαραίτητα κρεββάτια μιας νύχτας αποφασίζεις ότι κοντεύεις τα 30 τζαι πρέπει να σοβαρευτείς. Το νυχτέρι τρώει σου τη ζωή τζαι το αλκοόλ το συκώτι. Τζαι είσαι ήρεμη. Ζεις μια ζωή πολλά μονότονη. Οι ξέφρενοι ρυθμοί δεν υπάρχουν πλέον τζαι λείπει σου κάτι. Πριν είχες διέξοδο το ποτό τζαι ήξερες το. Πίνεις μεθάς μαλακίζεσαι. Γαμιέσαι αβέρτα τζαι νομίζεις ότι εν πειράζει. Πόσο ηλίθια μπορεί να είμαι έτσι αλήθεια. 

Ανάβεις τσιγάρο τζαι σκέφτεσαι. Πόσες αγκαλιές λιμάνια μπορείς να βρεις; Πόσες φορές μπορείς να πεις σαγαπώ τζαι να το εννοείς; Πόσες φορές μπορείς να ερωτευτείς ως τα μπούνια όμως.. Ως τζιαμέ που εν πάει άλλον; Πιο έρωτας πεθαίνεις; Είδα το έζησα το για μένα εν αρκετό. Εν αρκετό όμως; Άμαν καείς που το γιαούρτι εν φυσάς τζαι το χυλό; όι απαραίτητα επειδή τα κουβαλάς μαζί σου, αλλά άμαν έζησες κάτι πολλά γεμάτο υπάρχει χώρος για κάτι άλλο; Μπόρεις να ζήσεις με κάτι λιγότερο; Χωρίς απαραίτητα να συγκρίνεις.. 

Τζαι είσαι σε μιαν ηλικία που εννεν παιδιάστικα τα πράματα πλέον. Τζαι τα αρσενικά ή εν τζείνοι που έζησαν τη ζωή τους τζαι ψάχνουν κάτι να κατασταλάξουν ή εν τα αρσενικά αντανάκλαση του εγώ σου που λαλείς άσε καλύτερα. Επειδή εν είσαι τζαι πολλά των συναισθημάτων λαλείς εν αξίζει καν τον κόπο. Τζείνοι που σε παρακαλούν νιώθεις ότι σε πνίουν τζαι ξαφνικά γνωρίζεις τον GK. O GK είναι ένας τύπος πολύ απλός, εν περίεργα απλός. Άρεσέ σου που την πρώτη φορά που τον είδες αλλά εν του έδωσες σημασία. Απλά ήταν μια ύπαρξη όπως όλες τις άλλες. Ψάχνεις να έβρεις τρόπο να τον προσεγγίσεις απλά επειδή είσαι περίεργη τζαι θέλεις να δεις τι κατηγορία είναι αλλά εν μπορείς γιατί εν τζείνη η φάση που κάθε φορά που του κοντέφκεις κάτι συμβαίνει τζαι εν έτυχεν ακόμα να πείτε δυο κουβέντες εκτός από τα τυπικά. Κρατά αποστάσεις. Τζαι μόνο τούτο λαλεί σου εεε μείνε μακριά. Εν πολλά καλό παιδί, παίζει να εν τζαι πιο μικρός σου, παίζει να είναι τζαι δεσμευμένος, εν έχετε καν χημεία. 

Αλλά εν γούτσου γούτσου. Τζαι σκέφτεσαι ότι εν που τα πλάσματα που ενώ συνήθως είσαι κοινωνική, ξυπνά τον αντικοινώνα μέσα σου. Απομακρύνεσαι. Τζαι έρκεται κοντά τζείνος. Ρε μπας τζαι κάμνει το απλά που ευγένια. Σίουρα. Ναι αλλά αρέσκει σου. Ξέρεις ότι σου αρέσκει πλέον. Ναι απλά εν πολλά καλό παιδί. Εν έχετε χημεία. Τζαι γκοντ εννεν καν ο τύπος σου. Εν έχει νεύρο πάνω του. Τζαι αισθάνεσαι το. Κάθε φορά βρίσκει τρόπους να κόψετε 2 κουβέντες αλλά εν τζείνο που προσπαθεί αλλά μαζέφκετε. Αισθάνεται άβολα δίπλα σου τζαι νιώθεις το τζαι εσύ. Η μόνη φορά που ένιωσε βολικά δίπλα σου ήταν η στιγμή που μεν ρωτήσεις πως εγέλασεν σου τζαι επλίνισκεν πιάτα τζαι έμεινες τζαι χάζεφκες πωωωωωωωωωωωωω έτσι ειλικρινά κόλλα με πας τον τοίχο τζαι μεν λοαρκάσεις που είμαστε. 

Τζαι επιστρέφουμεν πίσω μετά το παραλήρημα του GK. Μπορείς να σκεφτείς να στέκεστε δίπλα δίπλα με τον GK? Μπορείς να τον αγαπήσεις τρελλά και παλαβά; Μπορείς να ερωτευτείς τρελλά και παλαβά τον όποιονδήποτε; Είναι περίοδος ξηρασίας ή έχουμε αποθέματα τζαι ελείψαν; Τζαι αν ελείψαν ξαναστοκάρουμεν ή έπρεπε να μεν φάω ούλες τες φίσιες μου πας το τρενάκι του τρόμου; Μπόρει ποτέ τίποτα να συγκριθεί ή ακόμα να ξεπεράσει αυτό που ζήσαμε με τον πρίγκηπα ή ακόμα τζαι με το μούτρο; Ιεροσυλία μόνο και μόνο που το σκέφτηκα. Αλλά δεν ξέρω.. Αρέσκει μου ο GK απλά δεν μπορώ να καταλάβω... Τζαι ενοχλεί με. Είμαι συνηθισμένη ή να μπαίνουν απευθείας στην επίθεση ή να με φτύνουν. Έτσι προσέγγιση έχει πολλά χρόνια να δω. Μπορεί το πλάσμα απλά να θέλει φίλους, μπορεί απλά να είναι ευγενικός, μπορεί απλά να κρατά αποστάσεις,  μπορεί απλά να χρειάζεται τον χρόνο του. Λείπω χρόνια που τούντο παιχνίδι τζαι ξέχασα πως παίζεται. Δεν ξέρω καν αν μου αρέσει. Η πλοκή εν καλη, έχει δράση απλά το κουβάρι εν ξετυλίγεται γρήγορα τζαι εν ξέρω. Νιώθω περίεργα. Παραλογίζομαι αλλά ας είναι...