Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

show must go on...

     Έχει κάτι νύχτες-μέρες γοτέβερ  που την ώρα που βάφομαι ακούω στο μυαλό μου να παίζει το show must go on αλλά εν με πειράζει.... Την ώρα που ξεβάφομαι όμως παίζουν άλλα τραούθκια, άλλες μουσικές διαφορετικές κάθε φορά, αλλά το αίσθημα μένει το ίδιο...νιώθω όπως τον μασκαρά.. Σαν ένα ηθοποιό που σβήσαν τα φώτα της σκηνής τζαι κάθεται μόνος του τζιαμέ μες τη μέση της σκηνής σταυροπόδι σε ένα άδειο θέατρο... Σαν ένα παλιάτσο που φκάλει τόνους πολύχρωμου μακιγιάζ τζαι τρίφκει το να φκει να ησυχάσει, να ηρεμήσει... 
        
         Τζαι ακούετε η φωνούα τζαι τραγουδά μου χαμηλόφωνα τζαι φοητσιάρικα... My make-up may be flaking..... But my smile, still, stays on...

4 σχόλια:

  1. Πάντα να μένει, εκεί κάπου, βαθειά ένα χαμόγελο... Yes, the show must go on, μα τί καταφέραμε θα φανεί...στο χειροκρότημα!
    Καλή εβδομάδα καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ας κρατήσουμε το χαμόγελο γι αυτην την εβδομάδα!

    Φιλια

    καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. eeemmm ti na kanoume.. oti kai na poume show must go on...

    ΑπάντησηΔιαγραφή