επιφάνεια...

        Πόσο πάτο μπόρει να πιάσει ο άνθρωπος? Πόσο πολλά μπορεί να πιεστεί? Εν ξέρω γιατί αλλά χωρίς λόγο εν με χωρούν τα ρούχα μου... Τζαι εν το αντέχω εν το καταλάβω.. Πρέπει να βρω τι με ενοχλεί.

- Η δουλειά μου? Αποκλείεται αγαπώ τη δουλειά μου.Χαλαρά, χωρίς άγχος, αν κάμουμε τζίρο εκάμαμεν αν όχι καλή καρκιά έτσι λαλεί ο Βοσς

-Τα διαβάσματά μου? Μια χαρά τα πάω. Διαβάζω όποτε έβρω χρόνο, όπου έβρω τόπο φκάλω τα βιβλιουθκια μου τζαι ξεκινώ.. Κάποτε τούρκικα, κάποτε ισπανικά, κάποτε ότι μου κατεβεί, μιξάρω τα τζαι συγχύζω τα, Κάποτε πάω τζαι αθκιάβαστη αλλά πάλε εν αγχώνουμε για τούτο.

-Για τους φίλους μου? Μια χαρά είναι.Μακάρι να είμαστε πάντα έτσι. Το 2011 μακάρι να είμαστε καλά έφερε μου όι φίλους αλλά αδέλφια. Τζαι αγαπώ τους τζαι πεθυμώ τους αμαν εν τους δω. Σκέφτου ότι τηλεφωνώ τους θέμα.. (Για μένα εν πολλά ουάου να τηλεφωνήσω σε πλάσμα ή να του απαντήσω το τελ όταν δεν είναι για επαγγελματικό λόγο)

-Οι γονιοί μου μακάρι να εν καλά μια χαρά τα πάμε. Παρά τις κυκλοθυμικές διαθέσεις της Μαίρης Παναγιωταρά μια χαρά τα πάμε. Εν φυσιολογικό που τόση απομόνωση τζαι τόση ταλαιπωρία. Ο πούρος εν το συζητώ εν στα χάι του. Είπαμεν έχουμε τις μικροτέτοιες μας αλλά όπως είχαμε πάντα εντός πλαισίου.

-Το μούτρο? Στα τέτοια μας.. Σκατά επικοινωνία έχουμε σκατά σχέση επίσης.. Το κλείσαμε το κεφάλαιο(λέμε τώρα αλλά τι να κάμω η γυναίκα) στην κοινωνία που ζω έχω ξεπεράσει την ηλικία γάμου έχω φίλους τζαι φκαίνω έξω  τζαι όπου κάτσω παραγγέλω ουίσκι. ΕΕΕΕΕΕΕ είπεν μου τζαι μια με τούτα που κάμνεις ποιος εν να σε πάρει???? ΦΤαίω που ζω φυσιολογικά???  Άσχετο αλλά ήρτεν μου.. Εν με ενοχλεί πλέον το μούτρο, επήεν ο τζαιρός που επόνεν τόσο. Εσυνήθισα το...

-Τα αδέλφια μου οι αλήτες τα πουλιά μια χαρά είναι ο ένας ερωτέφκεται την συμμαθήτριά του τζαι κάμνουμεν κολιέ να της τα δώσει στο σχολείο τζαι η άλλη ήρτεν Κύπρο για να βοηθήσει την κατάσταση με τη Μαίρη Παναγιωταρά. (καποιος πρέπει να κρατά το σπίτι σε μια τάξη, να πλένει να μαγειρεύει, να κάμνει τη γενέκα που  λαλούμεν γιατί η μισιρλού σε έτσι πράματα έννεν καλή-βασικά εν τα κάμνω γιατί εν θέλω να τα φορτωθώ ΤΖΑΙ ΤΟΥΤΑ )

Τα μωρά μας μάσσαλα εν καλά. Τι με ενοχλεί τζαι εν φέρνω τα μίλια μου? Ειλικρινά, εκουράστηκα να είμαι σε έτσι πάτο. Δουλεύκω 200 ώρες τη μέρα, βρίσκω μαλακίες να ασχολούμαι μπας τζαι φύκω το μυαλό μου να σκεφτεί ή να νιώσω οτιδήποτε. Είναι να μεν μείνω μόνη μου (όι έτσι μόνη μου single είμαι εδώ και καιρό μεν σου πω το μούτρο εν μετρά άρα εχει χρόνο καιιιιιιι).... 

        Να μεν μείνω μόνη μου με τες σκέψεις μου γιατί τότε φοούμαι πολλά... Τζαι πρέπει να μείνω μόνη μου με τζίντες μαύρες σκέψεις, να πιάω μαύρο κατάμαυρο πάτο μπας τζαι δω επιφάνεια γιατί πνίουμε....