Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

....


Πάντα στη ζωή μου ενώ εταξίδεφκα σε όλη την Ευρώπη, πιτσίρτα ακόμα πάντα μα πάντα, εφοοούμουν την Αγγλία. Έπερνε μου μακριά συγγενείς που εκάμναν χρόνια να έρτουν πίσω. Εκάμναν μωρά τζαι εν τα γνωρίζαμε μέχρι να έχουν λεφτά να έρτουν πίσω. –Πράμα που άλλαξε ευτυχώς, τωρά έρχονται κάθε καλοκαίρι - Πάντα επηένναν οι δικοί μας για κάποιο κακό σκοπό- πάντα κάποια εγχείρηση ήταν , κάποιος γιατρός τζαι έτσι πράματα. Τζαι πάντα άκουα ιστορίες εν κρυάδα εν σσίονι τζικάτω , εν έχει ήλιο, εν βρωμισμένα με τους πουστιοεγγλέζους .. Μια ζωή βουττημένοι μες στο λάι έτσι ελάλεν ο θείος …. Ήρτεν η ώρα να πάω να σπουδάσω, ο παπάς μου ελάλεν μου Αγγλία να πάω –μεν σκέφτεσαι τα χρήματα, τζαι μεν σκεφτείς λεπτό την απόσταση- τζαι η μάμα μου όι Ελλάδα να πάεις κόρη μου τζαι εν πιο εύκολα εν θέλω να ταλαιπωρηθείς.. Ξέρεις τζαι τη γλώσσα –λες τζαι αγγλικά εν ήξερα, λες τζαι είμαι παλαβή τζαι εν μπορώ να μάθω- τζαι έκαμα πως άκουσα της μάνας … Αλλά που να ήξερε ότι εν ο φόβος που νίκησε…

Έτσι και έγινε… Ελλαδάρα… Μπήκα στη σχολή , βγήκα μερικά χρόνια αργότερα… Επέστρεψα στα πάτρια εδάφη μετά από πολλή ταλαιπωρία… Δούλεψα … Έπεσα έφαγα τα μούτρα μου… Σηκώθηκα και τώρα… Μια ήταν η λύση… Λονδίνο , Άμστερνταμ ή Βερολίνο… Το Βερολίνο αποκλείστηκε … Εγώ στη χώρα των Χίτλερικών ΔΕΝ πάω… Δεν έχουμε την ίδια ιδιοσυγκρασία ρε παιδάκι μου πώς να το κάνουμε… Το Άμστερνταμ με περιμένει το 2013 αν όλα πάνε καλά θα πάω να κάτσω 1-2 χρονάκια... Και μας έμεινε το Λονδίνο… Σιγά μην και δεν….. Από όλους τους φόβους μου αυτός είναι ο μεγαλύτερος.. Δεν ξέρω καν το γιατί… Ο πάτερ φαμίλιας μίλησε: Και τώρα νομίζω ότι πρέπει να ακολουθήσεις τη συμβουλή μου… χμμμμ.. Δεν έγινε ακριβώς έτσι… Έξοδος Κινδύνου είναι για μένα…. Αγγλία δεν είναι μόνο το Λονδίνο…. Ούτε και μπορώ να κάνω ότι θέλετε… Ποτέ δεν έγινε αυτό σιγά μην γίνει τώρα. Χμμμμ…. Έκατσα, σκέφτηκα, έψαξα, ερεύνησα  και βγήκε η απόφαση… Αίτηση μία και μοναδική και φουρ για μεταπτυχιακό.

Οκτώβριος 2011: Κάθομαι στην βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου μετά από ένα γαμάτο μάθημα με ένα απίστευτο καθηγητή, που με έχει κάνει να στροφάρω αφανταστα… Με είχε ζορίσει ρε παιδάκι μου… Χρησιμοποίησε το μυαλό του ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΕΠΙΣΗΣ…. Επιτέλους μετά από χρόνια αδράνειας με καθηγητές που απλά δίδασκαν για να τα ακούν, με ετοιμοθάνατους επίκουρους και σνομπ λέκτορες, με εργοδότες πουλημένους με ένα τρισάθλιο μυαλό ακολουθούν τη γραμμή του χρήματος… Επιτέλους, κάποιος με βάζει να σκεφτώ, ρωτά την άποψή μου , ακούει αυτά που λέω τα αμφισβητεί και στοιχηματίζει μαζί μου την απάντηση στα ερωτήματα που τέθηκαν …. Δεν με νοιάζει αν είναι όλα όσα ακούγονται – και ακούγονται τα καλύτερα- αλλά το έχει ρε παιδάκι μου…  Η συνεργάτης του-που μπάι δε γουέι έχουμε την ίδια ηλικία- απλή , λιτή, δεκτική, προσιτή… Α ρε Ελλαδάρα … Ούτε σε μέιλ δεν απαντούσαν οι καθηγητές σου όχι να μου δώσουν σημασία…

Και συνεχίζω… κάθομαι στη βιβλιοθήκη … Μια απέραντη βιβλιοθήκη μόνο για το τμήμα μου παρακαλώ…Με υπολογιστές… ΩΩΩΩ ναι…. Αμέτρητους υπολογιστές για να έχουμε όλοι πρόσβαση… Και βιβλία , τα οποία μπορώ να δανειστώ!!! Ουάου… Ήντα καλά….

Κάθομαι στο τελευταίο τραπέζι…  Και απέναντι μου απλώνεται ότι ονειρευόταν η μάνα μου να βρω στην Ελλάδα. Τεράστιες εκτάσεις πράσινο γρασίδι, παγκάκια και όλα τα κομπλέ που βλέπει στην ΤιΒι.( Αντ΄ αυτού αντίκρισα ένα μαύρο κτίριο, που μέχρι να βγω μου μαύρισε τη ψυχή…) Μα το πιο υπέροχο από όλα είναι αυτό που βλέπω εγώ μετά το γρασίδι… Νερό… Ποτάμι…. Και αυτό το ποτάμι βγάζει σε θάλασσα…. Και έχουμε όλο το πακέτο… Θαλασσοπούλια…. Ήλιος…. Ο οποίος δεν θα κρατήσει για πολύ αλλά όσο κρατάει είναι υπέροχος ….

Φεύγοντας από δω… Με περιμένει το εμπορικό… Ένα μικρό βολικό εμπορικό που έχει ότι ζητήσω… Θα ψωνίσω φρέσκα προϊόντα από την αγορά , άμα με παίρνει θα πιώ και καμιά μπύρα στο στέκι μας… Θα πάω σπίτι, θα βρω τους συγκάτοικούς μου.. Θα μαγειρέψουμε κάτι μοναδικό που σίγουρα κανένας μας δεν έχει ξαναφάει στη ζωή του… Θα πούμε τα δικά μας… Θα συζητήσουμε περί ανέμων και υδάτων…Και μετά … μετά με περιμένει το μικρό μου δωματιάκι… Ζεστό … Γεμάτο βιβλία… Και μια ωραία γωνίτσα που με περιμένει να κουρνιάσω…

Αυτό ήθελα πάντα στη ζωή μου…  Ήλιο, νερό , υπέροχα τοπία σε ένα φιλόξενο περιβάλλον και ένα μικρό δωματιάκι για να κουρνιάζω….

Και τα βρήκα… εκεί που φοβόμουν περισσότερο….

5 σχόλια:

  1. διάς μου κουράγιο...
    τζι εμένα εν που τους μεγαλύτερους μου φόβους.
    η ελλάδα έκαμε με να νοιώθω τεμπέλα (Α ρε Ελλαδάρα … Ούτε σε μέιλ δεν απαντούσαν οι καθηγητές σου όχι να μου δώσουν σημασία…), ένοιωθα ότι για να ξεκινήσω μια ιστορία ήταν άθλος. αλλά τελικά, μάλλον έννα έχω παραπάνω όρεξη γιατί συνήθως αποκτάς όρεξη όταν θορείς να γίνουνται πράματα τζαι να μεν μινήσκουν τζιαμέ ξικρέμμαστα...

    εύχομαι σου τα καλλύττερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για όσο καιρό ήμουν στην Αγγλία, έζησα ακριβώς το ίδιο πράμα. Εγώ όμως εμίσησα την Αγγλία γιατί απλά είδα κάτι πολλά ψεύτικο. Όπως λέει τζιαι ένας φίλος μου, η Αγγλία εν πολλά ωραία ως τες 8:30 τη νύχτα, που τζιαμαί τζιαι τζιεί χαλούν ούλλα. Πιττωμένοι εγγλέζοι να κάμνουν ότι κατεβάσει η κούτρα τους, τσόλες εγγλέζες να πηδιούνται σε ότι γωνιά εύρουν, οι κλίκκες των ξένων (οι ρώσσοι μαζί, οι καλαμαράες-κυπραίοι μαζί, οι ιταλοί μαζί), οι δυο κάμερες που αντιστοιχούν σε κάθε πολίτη του Ηνωμένου Βασιλείου κάθε στιγμή που βρίσκεται έξω που το δωμάτιο του, η πανάκριβη ζωή...τζιαι άλλα πολλά. Εσπρώξαν με να φύω αμέσως που τζιαμαί. Επίσης τα μαθήματα. Επήα για να σπουδάσω ψυχολογία...όλα μου τα μαθήματα ήταν παιδικού επιπέδου πραγματικά. Συγκρίνω μαθήματα ψυχολογίας του ΑΠΘ εδώ στη Θεσσαλονίκη που είμαι τωρά τζιαι του πανεπιστημίου που ήμουν στην Αγγλία τζιαι βλέπω ολοφάνερα ότι στην Ελλάδα, για όποιο θέλει να σφιχτεί μόνος του τζιαι να μάθει βεβαίως γιατί είναι ΧΑΛΙΑ το σύστημα όπως πολλά σωστά ανέφερες, παρέχει μιαν ύλη αξεπέραστη σε επίπεδο.
    Εγώ βέβαια ήμουν σε μια πολλά μικρή πόλη τζιαι έβλεπα μόνο χωράφκια τζια λίμνες-ποταμούς (χτιτζιό btw εν είδα καθαρό νερό ως τωρά στο UK) τζιαι δεν είσιεν ούτε μια μπυραρία του χαϊρκού να πιείς το ποτό σου χαλαρά. Τρομακτική εμπειρία γενικότερα για μένα η Αγγλία αλλά έκαμεν με να εκτιμήσω πολλά πράματα που θεωρούσα δεδομένα τζιαι να μάθω να ζω στην ζούγκλα που περιτυλίγουν πολλά πονηρά τζιαι όμορφα μες την ψεύτικη ευγένεια τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εν καλό που προσαρμόστηκες τόσο εύκολα και απολαβάνεις τις ομορφιές της χώρας. Εγώ στην Ελλάδα τότε και επήρε μου πάνω που 6μήνες να νιώσω καλά. ότι καλύτερο σου εύχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. η τελευταία σου κουβέντα εν ούλα τα λεφτά!

    ήμουν αθήνα τζαι καταλάβω ακριβώς τι θέλεις να πεις... (είχαμε τζαι μεις υπολογιστές στην βιβλιοθήκη μας σε παρακαλώ... 5! για ούλο το πανεπιστήμιο....)

    καλά να περνάς στο δωματιάκι σου, καλές εγκεφαλικές ζυμώσεις στα μαθήματα τζαι ωραίες εμπειρίες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. moonlight pote den einai arga gia tipota.. ate kopiase!!!! j men to foase!!!!pistepse me imun se mia sxoli pou en mas edinan simasia oi kathigites.. irtha sto england tzai eimai vasilissa .. men sou po kseroun kai ta kotzinoxorka!!!! (voitha kai to gegonos oti eimai se mikro panepistimio) thx gia tis eyxes!!!!

    Xenofilios!!! ma efies pou tin agglia? en to ixera... kali stadiodromia.. kales epiteixies... kali arxi sta ellinika edafi!!!!na prosexeis stin salonika... einai ipouli poli.... oses xάres exei alla tosa krivei... tora ta ellinika panepistimia einai poli megali ipothesi... apla exo tin apopsi oti i paideia mborei na einai dorean alla ektos oti tin plironoyme kiriolektika omos me kathe tropo poli akriva den pernoume kai kalo proion...

    aenima thx... eimai efkoloprosarmostos anthropos.. opou gis kai patris...

    nonisssss..... 5 ipologistes!!!! mes tin xlida isastan!!! eixame kai emeis!!! se ena domatio kleisto, me aritno protereotitas kai kata ta ellinika dedomena kapios tha xalouse kai tha mename me poli ligoterous!!! stin vivliothiki epeisis sinevene to gnosto: EDO den daneizoume vivlia!!! Vivlio - thIKi eimaste!!!! tin proti fora pou mou to eipe i vivliothikonomos emeina kai koitousa san xazo!!! :P efxaristo poli gia tis embneusmenes eyxes!!! kai go ayto eyxomai!!!! kai se sena ta kalitera ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή